Eminim çoğu anne- baba emzik kullanımı konusunda tereddüt yaşamıştır. Biz de pek emzik kullanma taraftarı olmayan anne-babalardandık. Ama yine de her ihtimale karşı Emir dünyaya gelmeden önce aldıklarımızın arasında bir emzik de vardı.
Ben de keçe delisi bir anne olarak hemen bir keçe emzik askısı yaptım tabiki:)) İçi elyaf dolgulu arabamızın arkasına, yaka kartlarını tutturmak için kullanılan mandallardan ekledim.
Emir başlangıçta emzik emen ya da emzik emmeye hevesli bir bebek değildi. Ta ki 1 buçuk- 2 aylık olduğunda gaz sancıları başlayıp huzursuzlanana kadar. Bu dönemde onu sadece emzirerek rahatlatabiliyordum. Sürekli emmek istiyordu. Sürekli emen Emir, sürekli hava yutuyor ve tabir yerindeyse bir gaz bombasına dönüşüyordu. Biz de çareyi emzikte bulduk. Bu arada emzik beğenmeme sorunu ortaya çıktı. Biz aman emziği ağzına alıyor, iyi olsun, kaliteli olsun diye gidip Chicco'nun ilk fotoğrafta gördüğünüz emziğini aldık. Ama bizim küçük bey bu emziği beğenmedi. Hatta o dönemde Konya'daki blog yazarı arkadaşlarımız bizi ziyarete gelmişlerdi. (Tık, Tık, Tık)Deneyimli anne Hilal- Hilal'in El Emeği (burdan sevgilerimi gönderiyorum. Şimdi o da ikinci kez anne olmayı bekliyor) kendi oğlunda yaşadığı emzik sorunundan bahsetmiş, çareyi sıradan bir emzikte bulduklarını anlatmıştı. Ben de ilk iş gidip mahellemizdeki marketten Bambino'nun emziğini aldım ve Emir Bey bu emziği sanki 40 yıldır kullanıyormuş gibi emmeye başladı. Fotoğraftan da anlaşılacağı üzere:)))
Gaz problemlerimizin azaldığı dönemde emzik de sadece uyku öncesi bir ritüel haline geldi. Şimdi sadece uyumadan önce emzik kullanıyor. Uyuduktan sonra ya kendisi bırakıyor ya da ben usulca ağzından çekiyorum. Bu yüzden biz şimdiye kadar hiç emzik askımızı kullanmadık :((( Ama olsun o kullanmasa da onun için birşeyler yapmak, emek harcamak beni çok mutlu ediyor.
